Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
lafınada dostuz, sanada, inan.
çoktur bizim köyde, fikrinden kan ağlayan........şiir dehası üstadı iki dizeyle kocaman anlatmışsınız....sade fikri değil damarlarından şiir akmıştır ustanın....16 yaşında kaldırımları yazabilecek bir deha daha görmedim....kutlarım saygılarımla
Size teşekkür ederim yaaaaa....
Benim için Necip Fazıl dendimi akan sular,bırakın durmayı geri teper...
Tebrik ederim...
Üstad Necip Fazıl'a
Bir çile ki kimsede yok benzeri,
Düşün, beyin zarın patlarcasına.
Üstüne atmışlar göğü ve yeri,
Gövdeni ikiye katlarcasına!
Yokluk, varın başlangıcıdır sende,
Varlık, yeryüzünde zaten yalandı.
Bir kuru baş uğultusu ensende,
Fikir çilesinden sana kalandı.
Sen ki gecelerin yalnız adamı,
Kaldırımların ise öz çocuğu...
Düşünceler hayatının anlamı,
Alnında çizgiler nazar boncuğu!
Cinnet, şüphe, korku senin eserin,
Gülüşünde bile acı bir hüzün.
Başından eksik olmazdı kederin,
Ne gecen belliydi ne de gündüzün.
Gittin ya, kapandı yollar geriye!
Ne tuzum kaldı benim ne de tadım.
Senden kalanları hep ileriye,
Sırtımda taşıyacağım Üstad'ım! ..
Mustafa Bilgiç
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta