Anne hiç yorulmadın
Beni büyütürken,,
çalışırken,
Birde babamın tafraları..
çekilmez.
Fakat sen hayatı..
Ölüm kurtuluştur işkence baki,
Neden sus diyorsun anladım peki,
Kasıp kavurdular Bosnahersek'i
Benim densizliğe aklım ermiyor.
Alması mümkün mü insanlık dersi,
Yıllar oldu ben köyümden göçeli
Yaylasını ovasını özledim
Toprak damda otağımız keçeli
Döşek serip yatamasını özledim
Uykuya dalardım bulak başında
Bu yalan dünyaya geldim geleli,
Düşe kalka bu hayata yol oldum.
İnan ben kendimi bildim bileli
Boşa geçen bir ömüre kul oldum.
Gençliğimi gün geçtikçe yok etti.
Öylebir çağa geldik.
Herkes ah of ile yaşar.
Kendi halimize güldük.
İnsan bazen arsız yaşar.
Herkes kendi havasında,
Yatmaya yüz tutmuş bu bedenimi
Şaha kaldırmak mı senin maksadın
Bulamadım sevgiyi inanki candan
Tuşa getirmek mi senin maksadın
Talihim karadır inan doğuştan
Bu dünyada bir lokma ekmek için
İnsanı insana kırdırıyorlar
Yaşamak var ken bu savaş niçin?
Suçsuz çocukları öldürüyorlar
Hür insanları olmaz servet esiri
Ankara'da Samanpazarı eski tarihi yapısıyla güncelliğini korumaktadır.
Fakat eski ahşap yapılar özelliğini kayıp etmiş kötü bir görünüm
çarpar insanın gözüne.
Halbuki doğal olarak insanın hoşuna gitmesi,insanı düşündürmesi,lazım fakat
Samanpazarından geçerken çevreye baktığınızda o eski yapıların çekiciliği
yok.Oralarda yaşayan insanların yaşamı insana kötü yansıyor.Yoksulluğun
Bu başıma taş düşsün
Meydan korkağa kaldı
Çok bekledim çıkmadı
Karar korkağa kaldı
Aydınlıklar karardı
Güneş isterse doğmasın
Yaşamaya mecburum ben
Hiçte arayıp sormasın
Yaşamaya mecburum ben
Çok çile çektim dilimden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!