İzmirli....Çeşitli dernek ve kitle örgütlerinde sosyal çalışmaları olup,serbest meslek sahibi olarak da iş yaşamında bulunmakta.Orta öğretim yıllarında Karacaoğlan hayranlığı ile başlayan şiir merakını; o yıllardan itibaren amatörce yazarak devam ettirmekte.
İçsel, dışsal,düşünsel;
Düşsel de olsa evrensel.
Yazdım,çizdim,
Karaladım.
Okunmasa da,
Yazmaya değer
Adı Yavuz,
Kendi yağız bir delikanlıydı.
Arslan yürekli değil,
İnsan yürekliydi.
O küçücük yüreğine
Günden güne dar geldi
Sen yalnız gecelerin ıssızlığını,
Sen ıssız gecelerin karanlığını,
Sen karanlık gecelerin soğukluğunu,
Sen soğuk gecelerin korkunçluğunu bilir misin?
Ufka bakan yaşlı gözlerin yandıkça;
Yalnızlıktan,karanlığa sığındın mı sen?
Sen sevdin,
Ben seni sevdim.
Sen sende seni yaşadın,
Ben bende seni taşıdım.
Ben bende seni buldum,
Sen sende beni kaybettin.
Mutluluklar tüy kadar hafiftir
O nedenle zordur yakalamak.
Zar zor yakalasan da,
Zordur elde tutmak bile.
Mücadele ister,emek ister.
Ve acılar ağırdır taş gibi.
Her insan özler maziyi,
Özler kendince..
Benim özlemim mazide;
Ne geri gelmeyecek çocukluğum,
Ne o eski bayramla,
Ne de o eski dostluklar...
Sevdim seni,
Sevgim kirlendi kalbinde.
Kalbin senin olsun,
Sevgimi geri ver.
Acılarınla boğuştuğum
Uykusuz gecelerim senin olsun
Dışarıda bir çığlık,
Çığlık gecenin sesi.
Tüm korkunçluğuna,tüm azametine rağmen,
Gece acı çekmekte.
Doğacak günün sancısı mı acaba çektiği,
Yoksa günün bıraktıkları mı?
Çocuklar saftır büyümeden.
Dün de saftı çocuklar,bugünün çocukları gibi,
Saftılar,tertemizdiler.
Dünün tertemiz çocukları,
Kirlettiler bugün dünyayı.
Bugünün tertemiz çocukları
Ümitlerime bahçe açtım,
Yeşersin diye.
Düşlerimi denize saldım
Gelişsin diye.
Sevgimi rüzgara verdim
Dağılsın diye.
Yeşili gördüm dün;
Çaresizlik içinde çırpınıyor,
Ağlıyordu.
Bir yanda aç kurt gibi saldıran ateş,
Bir yanda balta.
Önce ateşe döndü yalvardı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!