Görüyorum ki beni öldürmek için tuttuğun kiralık katilin kurbanı olacaksın.
Sana benzediğimi ne çabuk unutmuşsun. Ne çabuk değişmişsin sen.
Öyle şeyler düşündüm ki yokluğunda;
sensizliğin tadına varmak için ölüm tadında bir aşkımız olsun isterdim.
Şimdi ölüm tadındaki bu aşkın ben olarak ölmenin tadında
sana şiirler yazmak istiyorum. Ama elim varmıyor yazmaya.
Sürekli çalışmak istiyorum.
Adeta bir makine gibi.
Düşünmeden, yargılamadan,
olduğu gibi kabul ederek yoluma devam etmek istiyorum.
Mesela seni özlemek için zamanım olmamalı.
Ya da şiir yazacak kadar yaşamamalı diyorum kendime.
Zaman geçmiyor yare
Hayat durmuş bir vaziyette
Ve ben,
Oluyorum zindanların azadlı bir kölesi
Yarem gelmiyor,
Gidecek bir yerimde yok.
Erimekteyim soğuk kış gecelerinde
Ruhumda acıların en büyüğü
Kalbimde ateşlerin en kutsalı
Senin için bir olmuşlar
Soğuk kış gecelerinde
Esir olmuşum hayata
Tutunduğun hayatın bir esiri olmuşum
Çırpınışlarıma katliamlar biçilmekte
Susmalarım intihar oluyor bana
Ama gözlerin
Gözlerin olmadan da yapamıyorum ki
Seni tanıdıktan sonra çok değiştim
Bir başka gülümsüyorum hayata
Bir başka seviyorum yaşamayı
Seni, yarınları, umutları
Bir başka mutluluktan seviyorum
Sırf sana benzemek için sevdiğim
Dizginlesem sözcükleri
Dökülüverir mi ağzımda
Kullansam bütün dilleri
Yeter mi acep seni anlatmaya?
Bir gün sana öldüğümü anlarsan sevgilim
Sakın ağlama
Senin yerine de döktüm o gözyaşlarını
Sakın üzülme
Senin yerine de geceler boyunca acılar çektim
Bırak her şey olduğu gibi yaşansın yine
Ne çok değişmişsin sevgili,
Ellerinden tutmayalı sanki asırlar geçmiş,
Hele uğrunda öldüğüm bakışlarına ne olmuş.
Yoksa seni üzdü mü o üçüncü şahıs.
Yoksa tutmasını mı bilmedi ellerini
Ahh be sevgili,
Gecenin karanlığına
Memleketimin gölgesi düşmüş
Çırılçıplak, yalnız ve sensiz
Gecenin karanlığına
Memleketimin işgali kazınmış
Aç, susuz ve kimsesiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!