Necati Kuruca Şiirleri - Şair Necati Kuruca

Bugün yirmi dokuz haziran sen doğdun
Sen doğdunya sanki ben yeniden doğdum,
Ben ömrüm de ilkkez bugün mutlu oldum
İyi ki sen doğdun benim canım oğlum.

Yaradanıma binlerce şükürler olsun

Gecelerin karanlığı
Cehennemin sıcaklığı,
Unut artık ayrılığı
Ölümüne sevmedik mi?

Kurşunlar bile vız gelir

Aylardır bir haber gelmiyor senden
Seni düşünürken gözlerim daldı,
Bakarken gökyüzüne penceremden
Seni gördüm ağlamam yarım kaldı.

Geldin ya sanki ben yeniden doğdum

Ya Rasulullah ümmetin Seni bekliyordu,
Sensizliğin ızdırabı ile inliyordu,
Arş-ı ala sesin ile yankılanıyordu.
Ey sevgili Muhammedim, gül yüzlü sultanım.

On sekiz bin alem, Muhammed amin diyordu,

İçimde korkor alevler yanıyor
Yanımda yoksun yüreğim kanıyor,
Beni görenler hep deli sanıyor
Sensizliğe nasıl alışacağım.

Bu gönül sana mahkum kalbim tutsak

Ey nebi! Sen Allahın habibi, sevgilisi
Salihsin şüphesiz Kainatın Efendisi.
Güzel ahlakın tek öncüsü, en şereflisi
Sen alemlere rahmet, nursun ya Rasulullah.

Peygamberlerin içinde, en kerametlisi

Gözlerim de tatlı hayel
Kulaklarım da bir sessin,
Duygular tanımaz engel
Sen hep yanım da gibisin.

Anlam verir yaşantıma

Baharım oldun canım kış gününde
Solmayan bir çiçeksin sen gönlümde
Sevmedim daha ben böyle ömrümde
Seviyorum ben seni çılgınca Çiğdem

Sana duyduğum sevgi tertemiz ak

Kalmadı artık, dizlerimde dermanım
Yıldızlara yazılmış, benim fermanım,
Gittiğin günden beri, eksik bir yanım
Sen yoksun ya sanki, canım çekiliyor.

Gözlerim ağlamaklı, gülemiyorum

Şimdi köprüler paralı boğazlar serbest
Birgün gelecek değişecek elbet bu gerçek,
Bu halimize ağlıyor binlerce Melek
Yüreğimiz sızlıyor Peygamber efendim.

Yetim malını göz göre göre yiyorlar