Nebiçim dunya bu böyle Şiiri - Cemal Çolak

kimi aşk acisi çekiyor kimi ekmek bulamiyor
kimi ise çocuğuna bir bisiklet alamiyor kimileride kefe keder yaşiyorr
ayaratan her kula bir dert vermiş parasi olan mutluluk ariyor yoksul olan para
nebiçim dunya nebiçim varliğiz kimsenin elinden tutamiyoruzz

bilmezmiyiz kimseye kalmaz kalmayacak toprak olacağiz
nice yunuslar nice peygamberler dedide insan nefsine yenildi
kimlere boyun eğdik kimlere yenildik şeytani gulduren halimize yazik
ne sevecem seni dunya ne seveceğim insanliğimi kimeneee

var oluşun temeli yardim etmek hani nerde kim kime
aci çekmek kutsal aci çektirene ne demeli
hep şikayet hep dert hiç gülen yok gülsede bir dert ağlasada
dedimya ne biçim dunya nebiçim insaniz insanlik var oldukça hased yaşar sevdalar var oldukça kederler taşar hele evladi olan babasi olani sorma tanişirsa ölumle kiyamet işte ozaman kopar