Nebi Ünler Şiirleri - Şair Nebi Ünler

GÖLGEN İLE

Hayat dedikleri şey; vadesi meçhul zaman
İniş, çıkış düzlerde, yürümek ha yürümek...
Abesle iştigaldir, bir dost gölge araman,
Kaderin; ömür boyu, sürümek ha sürümek.

GÖNÜL PERVANESİNE

Seçemiyor ki insan, ölüp, mezar yerinini,
Dört er kişi döker mi senin için terini…
Yol yok! Yokuş ve orman, boşa gider vasiyet;
Şahin tepesine çık, bırakıver serini.

GİTMEM GEREK BU ŞEHİRDEN

Gitmem gerek bu şehirden
İstiyerek, ya da istemiyerek...
Galiba, içimdeki lav dan nehirden
Boğulacağım sanki geçemiyerek.

GEDİZ’E GELDİ BAHAR

Erikler çiçek açtı, Gediz’e geldi bahar
Benimse keyfim kaçtı, içimi deldi bir har…
Murat Dağı ve Akdağ bir şeyler fısıldıyor;
“Be Allahın delisi, saçın sakalında kar.”

GEDİZ NEHRİ DEĞİLSİN Kİ

Nal ile mıh arasında, yaşıyorum derdi; anam,
Şu gönlümün aynasında, kaybolmamak bütün çabam...
Görünen köy bir kılavuz, istemezse... çık güneşe,
İçimde silinmez boşluk ve bitmiyor hiç acabam.

EYLÜL VE SİNİRLER

An gelir
İmkânsız zannettiklerin avucuna, bahar emsali
Verilir.

FORSA’YA ZİNCİR KADER

Martılar… Hey martılar… hey çığırtkan martılar
Hep hüsrana dönüşür, gereksiz abartılar…
Hayyam misali şarap, eylemeli zamanı
Her zaman fener çıkmaz, görünen karaltılar.

"gamzelibeyazgül DOSTGAMZELİİİİİ! ...

Bir varmış,
Bir Yokmuş! ...
Zümrütanka aşırırken kafdağını
Üstün de bendeniz, Adana Sürgünün'de

GEÇMİŞ, GEÇMİŞTE KALDI

Sana ben, asla sormayacağım
Kimdin, kimindin, nasıldın? Diye…
Geçmiş, geçmişte kaldı… Yormayacağım
Seni, kendimi… Tanrı nimetine denilmez; Niye?

HAYAT BU BELLİ OLMAZ

Haddini aşma dostum,
Gülerken, gülünürsün…
Kibirle taşma postum,
Düşerde, sürünürsün.