Ne zararı var Şiiri - Kemal Eyüpoğlu

Ne zararı var,insanları sevmenin
Açla açlığı,tokla tokluğu yaşamanın
Ne zararı var.
Şu üç günlük dedikleri dünyada
Ne zararı var
Sevmenin sevilmenin.

Dünya,doğmamış elimize
Biz bulmuşuz
Kendimizi dünyanın kucağında.
O basarken bizleri bağrına
Bizde nasırlarına bastık koca dünyanın
Hep beraber.

Zevk verdi bize dünyanın çırpınışları.
Ellerimizi çırptık
Patlayan bombalara, dökülen kanlara
Yanan ormanlara, eriyen buzullara
Ellerimizi çırptık.
İçimiz sızlamadan seyrettik
Hiç yoktan birbirini boğazlayanları.
Görmedik
Açları, açıkları
Bir deri bir kemik kalmış insanları
Hep günü birlik yaşadık
Ve basmaya devam ettik
Utanmadan, sıkılmadan
Bu koca dünyanın nasırlarına.