Fani dünyanın gidişine ayak uydurup
Adımlarımı dengeleyemedim bir türlü
Tam ayakta durdum derken
Maalesef bozuluyor denge aniden
Aldırma gönül demekle yetiniyorum mecburen
Aslında böyle olmaması gerek
Yürümek elinde değil insanın
Talih bize de gülecek
Elbet bir gün
Kim bilir belki yarın, belki daha yakın
İnsanın umudu olmasa yaşayamazda
Ne zamana kadar yiyeceğiz bu umut ekmeğini bir bilsem
Şenol Bulut
Kayıt Tarihi : 15.5.2008 08:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!