kocaman bir bosluk
öncelerde umut doluydu sevda uyurdu
sabri oturttum oraya
islanmis kagit mendil sanki
tutup kaldirmak istedikce koptu
kumarin karanlik yüzü dayagin acimasizligi
ihanet yanginlar yakti tülbentler attim üzerine
kalbim zindanda issizlikta ulumalari dinliyor
kulaklarim sagir haykirisini duymaz
gözlerim kör pismanligini görmez
icimde ucurum serinligi
ve bir öfke gizli yüzünde pece
kocaman gözlerle seni izliyor
Kayıt Tarihi : 24.1.2011 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!