Ne zaman tadacağım
Yaşama sevincini?
Bir kuş,
Bir kedi,
Güneşleyen köpek gibi…
Gülsem de
Aklım hep başka yerler de
Dolapdere de, Çingeneler de,
Bir mayıs mahallesinde
Eli yüzü pis çocuklar ile…
Köylerim de
On dört yaşında
Oku ne bilmeyenlerle…
Gülsem de
Gülüyor muyum?
Bilmiyorum bile…
Ne zaman tadacağım yaşama sevincini?
Açan bir lale,
Yeşeren dal,
Koşan karınca
Yuva yapan sığırcık,
Milyonlarca zavallıcık,
Güney Afrika da toplama kamplarında,
El Salvador da toplu mezarlarda,
Filistin sıcağında,
Kudüs’ün giriş kapısında,
Duman, duman
Vietnam ormanlarında…
Ne zaman tadacağım yaşama sevincini?
Ölümü yenmek gibi,
Büyük bir taarruzla
Azrail denen melaikeye
Alsana
Karşında duruyorlar hala,
Sana saygı göstermeyenlere
Yaklaşsana,
Onlar aldı senden önce
Binlercesini
Öldürdüler
Sen geç kaldın
Bilmiyorsun değil mi?
Al
Sende
Ruhumun canını
Tatmin olursun belki…
Ne zaman tadacağım yaşama sevinci ni?
Sebahattin KömürlüKayıt Tarihi : 23.1.2012 15:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!