Ne Zaman Sönecek? Şiiri - Necati Kavlak

Yine asker analarının yüreğine kor düştü.
Alev, alev yanıyor; şehit aile’lerinin ocağı.
Alev aldı, cennet Vatan’ımın dört bir bucağı.
Dile kolay!
On beş asker şehit demek!
Şimdi, on beş şehit’in evinde;
Dumansız, alevsiz yangın yanıyor hep.
Allah kahretsin!
Bu yangın ne zaman sönecek.?
Bu satılmış, hain itler yine canımızı acıttı,
Yokmu dur diyecek?
Kuduz çakkalları ininde boğacak?
Dayanılmaz bu acıya,
Artık bıçak kemiğe yetti.
Analar kan ağlıyor,
Demeçler klasik, hamasi.
Söylenen sözler otuz yıldır hep aynı.
Yokmu?
Yeni kelime, anlamlı demeç üretecek biri?
Çeyrek yüzyıl geçti aradan,
Oluk oluk kan akıyor,
Geçit vermiyen dağlardan,
Nasıl anlayamaz?
Bu kudurmuş çakallar.
Her karışı, şehit kanıyla sulanmış,
O toprak vatan.
Değirmen taşına döndük,
Döndürüp duruyorlar bizi,
Bize sabret diyorlar,
Sabır taşı’ mıyız ki?
Ay yıldızlı Al Bayrak,
Üzgün dalgalanıyor, mavi gök yüzünde,
Rengi al, al!
Ay Yıldız’ı ışıl ışıl!
Üzerideki ay her zaman hilal.
Rengi hiç solmayacak,
ŞÜHEDA kanı hala sıcak ve taze,
O kan!
Ay Yıldız'lı Al Bayrağa Helal.

Dost Kaslemlerden

*****ŞEHİDİM

.
.

Sevdasını ayrılığa bırakıp, aldırmadan,
Hüznüne hüzün katıp, bekledin vatanını.
Umutla doğan güne nefes oldun her şafak,
Canınla korudun,bastığın toprakları..

Şehidim! yasta değil gönlümüzdeki taçtasın,
Rabbim'in vadettiği o ulvi makamdasın..

Name-i hicran oldu gözyaşı deryaları,
Yüreği yangın yeri, Annenin feryatları,
Hangi mevsimsiz bahar, soldurdu yaprağını,
Şimdi yokluğuna ağlar, vatanın evlatları..

Şehidim! yasta değil gönlümüzdeki taçtasın,
Rabbim'in vadettiği o ulvi makamdasın..

Elbet sorulur birgün hesabı,olanların,
O büyük güne hazırlanır,amelleri sayfaların,
Hangi kurşun vurdu seni, dile gelir azaları,
Sen rahat uyu şehidim! vermez kimse vatanını..

Şehidim! yasta değil gönlümüzdeki taçtasın,
Rabbim'in vadettiği o ulvi makamdasın..

(2007) kÜTAHYA

Züleyha Özbay Bilgiç