Ne Zaman Senin Şehirlerinden Geçsem

Ne zaman senin şehirlerinden geçsem ürperirdim
Şakaklarımda ki mühürden tanırdın beni
Efsunlu başıma kar yağardı yaz ortasında
Senin gözlerinde demirden dağlar
Üşürdü engininde yamalı göçebeler.
Hüseyin'lere su verir miydin bilemem.!

Ben yüreğimi giyindim de çıktım yola
Bir derviş alınganlığın da yürüdüm
Ben kuşlara dağlara şiirler yazardım
Isırganları dahi severdim çocukça
Martılarla paylaşırdım kuru ekmeğimi.

Ben güllere nehirlere şiirler yazardım
Itır pencerelerde kırıldı eski saksılar
Severdi küela kuşları yaz ortasını
Dervişler giymiyor artık eski libasını
Yağmurlar ılık rüzgarları öperken
Ben bıraktım elimdeki sefer tasını.