Ne Zaman Güleceksin Şiiri - Erdal Koca

Cümle âlem unutmuş bir tek sen çekiyorsun
Ey benim deli gönlüm biraz da o yâr çeksin
Hasretin sonu yoktur bitmek nedir bilmiyor
Saçların hep ağardı ne zaman güleceksin

Doğan güne aldanma hiç insafı yok onun
Yarınlar hep sır dolu nereden bileceksin
İşte sonuna geldin kaçınılmaz o sonun
Ömür artık son demde ne zaman güleceksin

Gökte yıldız ay yoktur bulutlar ağlamaklı
Elinde mendil mi var ne ile sileceksin
Bir damla gözyaşında koca bir ömür saklı
O da ansızın biter ne zaman güleceksin

Sanma ki sen bakisin baki olan tek Allah
Bu dünyada kural bu: Elbette öleceksin
Yeter bunca çektiğin yeter artık illallah

Söylesene ey bahtım ne zaman güleceksin
Bu kalp senin değil mi ettiği bu zulüm ne
Dilimlemek az bile bin parça böleceksin
Bir vefasız uğruna değer mi hiç ölüm ne
Bırak gitsin ardından keyifle güleceksin

Benim gittiğim yere sakın gelemem deme
Ondan hiç kurtuluş yok mutlaka geleceksin
Veda edip gidince gerçek olan âleme
Güleceksin velakin boşuna güleceksin

Erdal Koca, 2.8.2014