Doğada gelişmenin kanunudur,
Her varlık gibi,
‘’Kapitalizm de kendi celladını doğurur’’
Tehlikeli olmasın diye, celladının,
Midesini otla, kafasını bokla doldurur.
İçinde coşar, kudurur bu ortamın.
Kapitalizme karşı tek resti ‘cellad’ının
‘’Anamsın! ’’ diye güvenir belki de…
Susar ve birbirini suçlar çocuklar
Öğrenememişler durmayı ayakları üstünde
Eteklerinden ayrılamazlar, çaresizlik içinde.
Ölerek ölümsüzleşme devri kapandı
Yaşamak ve yaşatmak için,
Mücadele devri açıldı. Ama henüz,
Yeni doğmuş kedi yavrusu gibisin
Daha açılmamış dünyaya gözlerin…
Anladık, ‘’yenile yenile yenmeyi öğreneceksin’’
Bir değil, iki değil, üç değil…
Uyanmak ve öğrenmek için daha kaç tokat yiyeceksin
Yoldaşının karşısına dikil, celladının önünde eğil,
Kendine ne zaman geleceksin?
Kayıt Tarihi : 17.10.2016 21:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
‘’Kapitalizm de kendi celladını doğurur’’
Tehlikeli olmasın diye, celladının,
Midesini otla, kafasını bokla doldurur.
İçinde coşar, kudurur bu ortamın.
Kaleminize sağlık sayın Mehmet Halil...
Her varlık gibi,
‘’Kapitalizm de kendi celladını doğurur’’
Tehlikeli olmasın diye, celladının,
Midesini otla, kafasını bokla doldurur.
İçinde coşar, kudurur bu ortamın.
---Ne zaman gelir bilinmez hocam böyle giderse herhalde hiç gelmeyecek harika bir eser okudum kutluyorum saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (4)