Hep “Kanayan Yaramız”deriz ama
Gözlerimiz, görülen zulme âmâ.
Ne bir ilaç oluruz, ne de yama…
Söyle: Ne zaman dururuz kıyama?
Çocuk bakar alnındaki silaha,
Der ki: Sen çekmeden tetiği daha,
Söyleyeceğim her şeyi Allah’a…
Söyle! O zaman ereriz felaha!
Şehit düşer evlat yeni yaşında.
İnsanlık uyur yanı başında.
İşte cenaze, musalla taşında
Söyle, ne zaman duralım kıyama!
Bu dava, zalime karşı akındır.
Dayan Filistin, zaferin yakındır.
Dayan Kudüs, zafer senin hakkındır.
Söyle o zaman, duralım Kıyama.
(10 Temmuz 2014)
Erdal SoyhanKayıt Tarihi : 20.7.2014 18:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!