Ne Zaman Böyle Nankör Oldun

Ne Zaman Böyle Nankör Oldun

Artık bu şehirde yoksun gidiyorsun
Giderken veda bile etmiyorsun
Acımadan bütün ümitlerimi yıkıyorsun
Ne Zaman böyle zalim oldun yar.

Duam seninle değil bedduam ardındadır
Hasrete mahkum ettin ahlarım yanındadır
Sensizligin ızdırabı gözyaşlarımdadır
Ne zaman böyle hain oldun yar.

Gözlerime baktın ümit verdin yar
Habersiz gidişinle dünya oldu dar
Simsiyah saçıma sanki yağdı kar
Ne zaman böyle vefasız oldun yar.

ÇOBAN Vefasızların dert durağıdır
Yürekteki sızı değil, büyük ağrıdır
Paramparça olmuş yanan bağrıdır
Ne zaman böyle Nankör Oldun yar.