ey dalgın şair, artık kendin için üzül
başkalarını dert ettiğin yeter
onca zaman seni bir anlayan olmadı
bundan sonrada olmayacak
zaten kim sana değer veriyor ki
seni kim dinler, kim sevebilir ki
sonrası zaten boşvermişlik çöküntü
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta