Sana bir kere karanlıkta sarılmıştım
Artık ne zaman karanlıkta kalsam
Kollarım sarılmam gereken seni arıyor.
Bir kere karanlıkta öpmüştüm seni
Artık ne zaman gece olsa
Dudaklarım sana sızlıyor.
Ne zaman elime kurşun kalem alsam
Yazacaklarımı unutuyorum
Parmaklarım hemen saçlarını çiziyor.
Bir de beni uyuduğum zaman görmelisin.
Göremezsin ki zaten.
Çünkü ne zaman uyumak için yatsam
Seni gözkapaklarımın arkasında yaşatıyor
Seni orada yatırıyor, orada sevişiyorum.
Kayıt Tarihi : 21.5.2018 22:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rıdvan Cankiç](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/21/ne-zaman-271.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!