Ne Zaman Şiiri - Ahmet Beltekin

Bir gün göçüp gideceğiz,
Ama içimiz rahat olmayacak.
Düşüneceğiz,
Bunca dilenen insan boşuna yapmaz bu işi,
Hepsine hak vermeyeceğiz elbette,
Ayakkabı boyarken,mendil satarken,
Elleri titreyen bu çocuklar,
Unutamazlar geçmişi...

Bir gün göçüp gideceğiz,
Ama içimiz rahat değil.
Yine caddelere tükürecek insanlar,
Yine çöp atacaklar sokaklara.
Kimse yardım etmeyecek yaşlılara,
Hep küçük dağları ben yarattım havası,
Saygı kalmayacak hatıralara...

Bir gün göçüp gideceğiz,
Ama içimiz rahat olmayacak.
Kimse hatırlamayacak dününü,
Ölen öldüğüyle kalacak,
Herkes çılgınca gün edecek gününü.
Mezarlıklar unutulacak,
Kötülükler silinmeyecek hafızalardan,
Oysa bir gün herkes istemese de gidecek,
Ölüm kaşla göz arasında,
İnsanlar birbirini ne zaman sevecek,
Ne zaman acı silinecek hatıralardan?