Ne zaman boş bir sayfa açsam önüme,
Seni anlatmak geliyor içimden.
Yazmak istemiyorum ama,
Elimdeki kalem fısıldıyor;
Hadi söyle bana,beraber anlatalım onudiye.
Hayır diyorum,onu anlatamam,
çünkü seni anlatmaya, kelimelerin gücü yetmiyor.
Kifayetsiz kalıyor kelimeler.
Seni ne zaman anlatmaya başlasam,
Can çekişiyor kelimeler.
Yalvarıyorlar bana yeter diye.
Seni ismini ne zaman ağzıma alsam,
İsmindeki bütün heceler,
Düğümleniveriyorlar boğazıma.
Ama seni sevmek ne kadar zor olabilir ki.
Hiç yoktan, ölürsem bi sebebim olur.
Ecelimle ölmek yerine,
Seninle ölürüm.
En azından kara toprak yerine.
Senin kalbine gömülürüm.
Mezarım boğaz manzaralı olmaz belki ama.
Senin kalbinden gözlerine bakmak yeter bana...
Kayıt Tarihi : 21.9.2011 18:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!