Ne zaman! Şiiri - Mustafa Cilasun

Sorma
Ruhumun insicamını
Dikkate alma kalbimin hıçkırıklarını

Asırlardır
Hasrete gebe düşlerim
Uykularımda Ummanlara uzansa da

Ağlasam da
Gözyaşlarım kalmasa da
Sana hasretim ruhumda dalgalanınca

Ne hayata
Ve aldırmıyorum rahata
Çileler halimi fersah fersah kuşatsa da

Ne olur
Bir kez de çık karşıma
Anlat nesillerdir yaşadığımız hicranları

Müsebbip
Benliğim sorgulanınca
Hiçliğimde adavet ruhumda anlamlaşınca

Kalbim
Bizarlığa duçar olunca
Çaresizlik sökün ediyor akidem yozlaşınca

Muğlâk
Telakkiler varlığında
Hasret sadece zevkin dirliğine hasredilince

Seni
Hakkıyla bilmeyince
Özümseyerek halini terennüm edemeyince

Şekliyet
Kesbe diyor halin rengine
Ne derler vehimleri birliğimin adresi oldukça

Hasretin
Ruhumdaki boşluğa
Dağ yamaçlarında ki vakar hissiyatını salınca

Hüzün
Sancılarım başlıyor
Sessizliğinde nefesimi daraltıyor seni arıyor

Lakin
Biliyorum ki yoksun
Ten olarak yanımda olmayacaksın ağlasam da

Anlatmasam
Günlerdir susuz kalsam
Açlığıma aldırmadan mideme taş bağlasam da

Sen hiç
Çıkmayacaksın karşıma
Refah halimle barışık olduktan sonra safahatımla

Rahatlığın
Sayfalarında ki vaazla
Dört duvarın anlamsızlığında bilincin yolluğunda

Aşk
Çok uzaklarda kalacak
Dil çırpınsa da kalp sahibinde harlaşıp yakmayınca

Vuslat
Edebiyat için satırlarda
Her ne kadar şiirler bir şeyler anlatsa da kokmayınca

Gatretim
Rızaya endeksli olmayınca
Nefesim sahibi için anlam bulmayınca hüzün yanımda

Vesileler
Terakkilerle karşımda
Ben bizzat kendim olamayınca mukallitliğim yarışında

Çıkmayacaksın
Karşıma, gecelerde ansam da
Seni kalbimde yeşerterek renklerinle boyanmadıkça

Mustafa CİLASUN

Ne zaman!

Sorma
Ruhumun insicamını
Dikkate alma kalbimin hıçkırıklarını

Asırlardır
Hasrete gebe düşlerim
Uykularımda Ummanlara uzansa da

Ağlasam da
Gözyaşlarım kalmasa da
Sana hasretim ruhumda dalgalanınca

Ne hayata
Ve aldırmıyorum rahata
Çileler halimi fersah fersah kuşatsa da

Ne olur
Bir kez de çık karşıma
Anlat nesillerdir yaşadığımız hicranları

Müsebbip
Benliğim sorgulanınca
Hiçliğimde adavet ruhumda anlamlaşınca

Kalbim
Bizarlığa duçar olunca
Çaresizlik sökün ediyor akidem yozlaşınca

Muğlâk
Telakkiler varlığında
Hasret sadece zevkin dirliğine hasredilince

Seni
Hakkıyla bilmeyince
Özümseyerek halini terennüm edemeyince

Şekliyet
Kesbe diyor halin rengine
Ne derler vehimleri birliğimin adresi oldukça

Hasretin
Ruhumdaki boşluğa
Dağ yamaçlarında ki vakar hissiyatını salınca

Hüzün
Sancılarım başlıyor
Sessizliğinde nefesimi daraltıyor seni arıyor

Lakin
Biliyorum ki yoksun
Ten olarak yanımda olmayacaksın ağlasam da

Anlatmasam
Günlerdir susuz kalsam
Açlığıma aldırmadan mideme taş bağlasam da

Sen hiç
Çıkmayacaksın karşıma
Refah halimle barışık olduktan sonra safahatımla

Rahatlığın
Sayfalarında ki vaazla
Dört duvarın anlamsızlığında bilincin yolluğunda

Aşk
Çok uzaklarda kalacak
Dil çırpınsa da kalp sahibinde harlaşıp yakmayınca

Vuslat
Edebiyat için satırlarda
Her ne kadar şiirler bir şeyler anlatsa da kokmayınca

Gatretim
Rızaya endeksli olmayınca
Nefesim sahibi için anlam bulmayınca hüzün yanımda

Vesileler
Terakkilerle karşımda
Ben bizzat kendim olamayınca mukallitliğim yarışında

Çıkmayacaksın
Karşıma, gecelerde ansam da
Seni kalbimde yeşerterek renklerinle boyanmadıkça