Ne Yedin Ne Yedirdin Şiiri - Uğur Musab ...

Ne kendin yedin, ne de yedirdin,
Döviz, altın, mal mülk biriktirdin.
Evdeki hesap çarşıya uymadı,
Sonra sen, sessizce çekip gittin..

Öldüğünde başladı aç köpeklerin,
Sen demiştin, “birbirinizi yiyin”,
Ne mutlu, duaların kabul oldu.
Şimdi sende kalanlar, amellerin.

Yerinde gökdelen var evinin,
Bitleri kanlandı varislerinin,
Üç kuruşa gitti, göz nuru yazlığın,
Fırsatı ganimet bildi, varislerin..

Tekkeyi bekleyenler, çorbayı içtiler.
Yinede gözleri doymadı, açgözlüler.
Mal mülk hırsı, para pul sevdasıyla,
Ama onlarda, yiyemeden gidecekler.

Keşke hem yiyip, hem yedirseydin,
Alan değil, veren el olabilseydin.
Çakalı, çobanı dolaşır civarında,
Onları doyurup, yetime verseydin.

Toprağın bol, mekânın cennet olsun.
Hakkın merhameti, üstünüze olsun.
Gözümün nuru anam, garip anam,
İlk ve son sevdiğimsin, biliyorsun…
2025