NE YAŞAMIŞIM
Nasipse başladı sarı saçların yolcuğu kalbimde.
Esen rüzgar şehir soğuk yinede kış güneşi yaktı.
Kavrulan duygularıma inatla baktım geriye.
Ne yaşamısım be sensiz çeyrek asır yoktun.
Şimdi ömür boyu kal gitmede cenneti hissedelim her an her saniye.
Acı ve kin yerine en derin incinmeyen mutluluk dolduralım anılarımız olsun içinde aşk olan.
Umut hep aynı şeyi düşündürüyorsa sana.
Aklımda kalanım ol yüzümü güldürenim.
Güvendiğim dağlara kar yağdığında aklıma gel.
Ve şöyle diyeyim yaşasın kalbimdeki tek varlığım...
Kayıt Tarihi : 5.1.2020 22:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.