Ne Yaptın Be Aşk Şiiri - Hüseyin Erdinc

Ne Yaptın Be Aşk

Bir yangındım ben, külümle ısınan,
Adını rüzgâra yazdım, unutur sandım.
Gözlerin… bir sonsuzluktu,
Ben o sonsuzlukta kaybolan bir yolcu.

Ağır ağır çöktü gece omzuma,
Bir nefesin eksildiği yerde dondu zaman.
Kalbim, bir virane şehir gibi,
Duvarlarında hâlâ yankın var sesinin.

Ellerin, bir dua kadar uzak şimdi,
Bir günah gibi işliyor aklıma.
Sustum, çünkü kelimeler artık senin,
Ben yalnızlığın dilini öğreniyorum.

Bir masal gibi başladık,
Ama sonunda her şey gerçek oldu.
Gözyaşın, kalemimin mürekkebiydi,
Ben seni yazarken yandım.

Kırık bir aynayım artık,
Her parçamda senin bir suretin.
Sevda dediğin neydi ki zaten,
Kendini unutturup seni hatırlatmak.

Bir mektup yaktım bu gece,
Dumanı sana ulaşır mı bilmem.
Ateşiyle ısıttım parmak uçlarımı,
Belki kalbim de unutur diye.

Zaman, bizi geri saran bir film değil,
Her sahnesi biraz daha siliniyor.
Bir “keşke” yankısı kaldı dudaklarımda,
Ve bir fotoğraf, gülüşsüz bir hatıra.

Aşk… seninle başlamış bir enkazdı,
Ben içinden sağ çıkan göçüktüm.
Her nefesim bir yıkım raporu,
Her susuşum yeni bir mezar taşı.

Ve şimdi biliyorum
Bazı sevdalar dua gibi başlar,
Lanete döner sonunda.

Kader elimizi görüyor be aşk,
Her seferinde oyunumuzu bozuyor.
Hüseyin Erdinç

Ne Yaptın Be Aşk(beste)

Bir yangındım ben, külümle ısınan,
Adını rüzgâra yazdım, unutur sandım.
Gözlerin bir sonsuzluktu,
Ben o sonsuzlukta kayboldum.

Gece çöktü omzuma ağır,
Bir nefesin eksildi, zaman dondu.
Kalbim sessiz bir şehir şimdi,
Duvarlarında yankın var sesinin.

Ne yaptın be aşk, beni yıktın yerle bir,
Kırık kalbimde iz bıraktın, silinmez derin.
Kader elimizi görüyor, oyun bozuyor,
Her seferinde ben seni kaybediyorum.

Bir masal gibi başlamıştık,
Sonu gerçek, sonu acı oldu.
Gözyaşın kalemimin mürekkebiydi,
Ben seni yazarken yandım, oldum kül.

Ne yaptın be aşk, beni yıktın yerle bir,
Kırık kalbimde iz bıraktın, silinmez derin.
Kader elimizi görüyor, oyun bozuyor,
Her seferinde ben seni kaybediyorum.

Bazı sevdalar dua gibi başlar,
Lanete döner sonunda.
Ben hâlâ o duanın içinde,
Adını fısıldıyorum rüyalarımda.

Ne yaptın be aşk, beni yıktın yerle bir,
Kırık kalbimde iz bıraktın, silinmez derin.
Kader elimizi görüyor, oyun bozuyor,
Her seferinde ben seni kaybediyorum…
Hüseyin Erdinç