Analar,
ela gözlü, başak saçlı,
kiraz dudaklı, elma yanaklı evlatlar doğurmuş
çelik çomak oynayan, bilye görmemiş
çifter çarık eskiten sürü peşinde.
Çocukları;
tükürüğünü silgi yapmış,
A yerine Z yazarken.
dürüst mü dürüst, korkusuz mu korkusuz,
kolları tırpan sallamış, omuzları tüfek taşımış
Ve başkaları,
tetik çektirmiş,
incecik, körpe parmaklarıyla her şeyi unutturarak,
Ve yine çocuklar,
gökdelenler dikenlere, abece’yi öğretenlere
kullanamadığı silgiyi üretenlere
suçluyu yakalayanlarla yargılayanlara
alın terini ekmeğine katık yapanlara
çarık yerine kundura dikenlere
üryanlığını örtenlere,
çelik çomak oynadıklarına
aynı tencereden aş yediklerine
mutlu gelecek isteyenlere
bombalar yağdırmışlar..
Ağıtlar yakmışlar arkalarından
ve evlatlar doğurmuş analar,
ve anaları yine
sırma saçlı,bal dudaklı
al yanaklı, kara kara gözlü
tüfek yerine kalem tutan.
11 Ağustos 1980
İstanbul
Kayıt Tarihi : 30.11.2010 14:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!