aslında yürümeliydi seninle hatta koşmalı,
düşünürken konuşmalıydı aynı zamanda seninle,
ve severken ayrılmalıydı sebepsiz olmalıydı bu.
kim diye sorduğunda kendim demeliydi herşeye inat,
o ağlarken gülmeliydi aslında katıla katıla,
sevinirken üzülmeli yanındayken özlemeliydi,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta