Solmaz dediğin güller, yapraklarıyla dudak bükerken sana,
Vedasını haber verir, çaresizce solarken,
Çok özleyeceksin, bilirsin, dikeninin batmasını ve verdiği acıyı,
Gül de boynunu büker , sende boynunu bükersin,
Veda anıdır artık, ne yaparsın....
Arkana baktığında kocaman dağlar gibi olan,
Hissettiğin dost gücünü, bulamazsın aniden,
Bulutlar da süzülürken haşmetiyle dağların,
Sen yalnızlık girdabında çırpınırsın,ne yaparsın....
Ilık nefesinde hissettiğin hanımeli kokusu,
Sanki aylar geçmiş gibi uzaklaşır aniden,
Çitlere sarmış olan o güçlü yapısıyla, ferahlatan kokusuyla,
Düşmanla el ele olmuş, akarken boşluklara,
Ciğerlerin boşalsa da bulamasan kokusunu,
Çaresizce kıvranırken, nemli gözle bakarsın, ne yaparsın...
Sağlam kaleler gibi, umut dağıtan sözler,
Baktıkça güven veren, çakmak çakmak gözler,
Tebessüm vesilesi tebessüm dolu yüzler,
Ferini kaybetmeyen, sıcağı bitmez közler,
Bırakırsa seni yalnız, ağlarsın... Ne yaparsın
170418
Turan BuldukKayıt Tarihi : 18.4.2018 00:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!