Ne yapabilirsin ki,
Yüzü bile hatırımda değil.
Bazen hatırlar,
Unuttuğum için ağlarım.
Ne yapabilirsin ki,
Burda değil işte Erzurum Güzeli.
Arayamazsın ki,
Telefonunu bilmiyorsun,
Onu tanımıyorsun.
O da seni tanımıyor,
Belki de hiç sevmiyor.
Bilemezsin ki.
Ne yapabilirsin ki,
Yapraklar düşecek,
Güneş doğacak,
Ay batacak,
Kuşlar uçacak ufka doğru,
Sen de yalnız kalacaksın,
O yapraksız dal gibi,
Dımdızlak,
Çırılçıplak.
Ne yapabilirsin ki,
Özlemeye dur sen.
Onu özleyeceğine,
Beklesene onu.
Ne yapabilirsin ki,
Belki de görürsün onu bir daha.
Göremezsen de,
Erzurum’da bir sevdalım var,
Dersin.
Ne yapabilirsin ki,
Saat durunca.
Biter ömür bir anda,
Sen de geri dönemezsin,
Şikayet edemezsin,
Bir şey yapamazsın.
Ne yapabilirsin ki,
Kader bu kardeşim kader.
Ne yapabilirsin ki?
Kayıt Tarihi : 25.3.2020 00:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Erzurum Güzeli için. Aynı zamanda hayatın acı kelepçelerine bağlı birinin feryatları.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!