Hayat bir nefestir aldığınca,
Ya da bir kafestir kaldığınca,
Kimine hevestir daldığınca,
Kimseye ne vekil, ne kefilim.
Veya cehennemdir yandığınca,
Kimine hayaldir kandığınca,
Kimine bir yoldur vardığınca,
Kimseye ne vekil, ne kefilim.
Kimine sevdadır sardığınca,
Ya da bir nefrettir kırdığınca,
Kimine ziyafet doyduğunca,
Kimseye ne vekil ne kefilim.
Veya bir imtihan olduğunca,
Belki bir mutluluk bulduğunca,
Kimine pişmanlık kırdığınca,
Kimseye ne vekil ne kefilim.
2024
Kayıt Tarihi : 16.3.2024 23:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!