Ne Varsa Sende Dedim Şiiri - Janet Kohen 1

Ne varsa sen de dedim
Gönlümün peşinden koştum
Yaşamak.! . İnadına.! . Yaşatmak adına
Bir dünya kurdum ikiliksiz, iki kişilik
Yunus’tan sevgi doldurdum
Veysel’den kara toprak
Pir Sultan Abdal’dan kavga
Mevlana’dan hoşgörü
Kapısı ardına kadar açık
Yürüyebildiğin kadar yürü
Aranırsın.! . Sorulursun.! .

Tuvale delice
Biraz da acemice
Mutluluğun resmini çizeceğim
Kuşları konduramasam da telgrafın tellerine
Şehla gözlerini koyacağım mermerin sellerine
Parlarsın.! . Durulursun.! .

Büyümeyen çocuksun
Yürümeyi öğreten bebe
Yangınlarda çırılçıplak donansın
Yılgın nabızlarda redifli yürek
Demire su yutturansın
Umudun sarnıcında
Ruhlarımız emişirken
Bir türkü tutturansın
Gözlerimiz gönüllerince gönensin
Erişilmemiş hayallerin yorgunu
Yarıp baksan kalbime
Kendini kendimde bulursun.! .

Sarı sağır sıcağım.! . Güneşin gök taşısın.! .
Yüreğimin kuytusu nazarınla ışısın
Türkülerim sende kalsın sevdalım
Altın kafes kuşunun yaşanacak düşüsün
Yüreğimi al eline
Tezeneyle vur teline
Biat etsen sen deline
Yüreğime karılırsın
Sanma aşktan yorulursun

Ne varsa sende buldum
Sevmenin lezzetini
Başkasından öğrenmedim
Ben…! Ben…! Ahh bilesin ki ben…!
Seni sevdiğim kadar
Hiç kimseye imrenmedim
Ben olup bende kalsan
Tenden öte vurulursun
Aldığın her nefeste
Yeni baştan dirilirsin

Tuvale delice
Biraz da acemice
Mutluluğun resmini çizeceğim
Kuşları konduramasam da telgrafın tellerine
Şehla gözlerini koyacağım mermerin sellerine
Parlarsın.! . Durulursun.! .

Janet KOHEN ve Celil ÇINKIR'ın müşterek çalışmasıdır.
19 Haziran 2012