Ne Varsa Ortada

Gıdıklasam bağırır, bekler fırsatı kollar,
Tam punduna getirir, döver orta yerinden.
Kendi baş edemezse, başka birini yollar,
Hırsından eteğini gever orta yerinden.

Güneş küsmüş saklanır, ay buluta gizlenmiş,
Sevdam kayıp bu aralar, yıldızlara izlenmiş,
Beden tarlası çorak, damla sırla giz’lenmiş,
Ey gönlümdeki gonca! Göver orta yerinden!

Gözü önünde olup, beraberce yedim mi!
Bu tatlı şey minnoşum, sırnaşan tek kedim mi!
Sen var ya, harikasın, bir tanesin dedim mi!
Hemen başlar kitabın; över orta yerinden!

Yarımımdır tamamlar, zaman akar birlikte,
Baş tacımdır düşürmem, kararlıyız dirlikte,
Olgunlaşmış meyveyiz, gözümüz var pirlikte;
Kalpler tempolu atar, sever orta yerinden!

Hayat bir mücadele; inişi, çıkışı var,
Dünyası ayrıların, farklı bir bakışı var,
Yaşanan bunca aşkın, değişik nakışı var;
Canı sıkılan hemen söver orta yerinden!