Kömür gözlüler yol alır gecenin mecbur alışkanlığında
Aşıkları mest eder görünmezliğin köşeleri
Kirlendikçe kömür tozunda alın teri nefeslenir
Yeşil tepelerden bakar geçmişin özlemleri
Duman salan evleri hayat yarışında koşar.
Vefa görmese de böler rızkını cömertliğinin şanı
Birincisi o incecik, o dal gibi kiz,
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
Devamını Oku
Simdi galiba bir tüccar karisi.
Ne kadar sismanlamistir kim bilir.
Ama yinede de görmeyi çok isterim,
Kolay mi? ilk gözagrisi.
O yollar., o ışıklar., o duvarlar., o ağaçlar gizli tanıklıktan vazgeçip açık ifade verseler..., neler söylerler neler....
Güzel anlatımıyla bu şiiriniz için kaleminize sağlık sayın Gülden Işık...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta