sığındığım her yer adınla anılır oldu
geçince mavi bir dalganın karşısına,
çağırır dalga uzaklardan sesini
..ne vakit geçsem boş bir sokaktan
adın yankılanır sokağın tavanına
..dilime ne vakit öğrettiysem susmayı
asi bir başkaldırış başlar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
