ne yolum kaldı gidecek sefasına
ne yoldaşlı edeceğin dostun sefasına.
öyle bir haldeyim ki dostlar!
ne tandır var ne ateş yanacak
gönlümde.
oynaşını gizleyen fettan gibi oldum.
bilmiyorum,güzel yüzlü meleğim
ellerim kaldı dostun koyduğu giyotinde.
ne hikmeti kaldı ki, insanlık zaten kalleş!
yanıyor bir yerim ne tandır, var ne ateş..
insanlığımızı kaybettik , yeller seller aldı
gönülün yukarıya bir özür borcu kaldı
hatamı ettik gönüle gönül vermekle
yanıyor yüreğim, ne tandır, ne ateşte..
Yahya Bozkuş
Kayıt Tarihi : 12.3.2018 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!