Ne silersin Şiiri - Yusuf Ziya Leblebici

Oturmuşsun ana bağdaşında
bir mezar taşı kadar sessiz
üç yaşta balam kadar çaresiz.
Ne silersin yaşını Haziran'ın harında
zmherinin yel yemiş soluğunda..

Korlu ellerin, suyun içinde nabız attığında
denizi dalgalandırmışcasına
bir gelir bir gidersin
yağmura karışmışcasına
sellerini ne silersin utanırcasına.
Gökkuşağında mavicesine
yüreğin gözünle doğar günaşımında.
Renklerle cümbüşcesine bir halayla
kah isyan, kah davul zurna
sanki güneşin zaptına gidercesine...

Gülersin, gözlerin parlar
bir şarkıdır heyyamola.
Dalgalar vururcasına gözlerinden dışarıya
yağmur çiseler sevgi limanında.
Ne silersin
arada gelen bir kaç dalga
seni boğmaz ya...

Kah dalgaların ıslattığı
kah kuraklığın çatlattığı
o gözlerin var ya, ah o gözlerin.
Bakışlarıyla beni yargıladığı
o gözlerin var ya, zihnimdeki tizlerin..
Ne silersin kah ağlayığ, kah güldüğün
O gözler senin eserin...
...