Ne sevinci bildim ne gülmesini

Neden gönül senin bunca kederin,
Ne sevinci bildin,ne gülmesini.
Beni düşürdüğün bitmez gurbette,
Ne durmayı bildin ne gelmesini.

Verdiğin ikrarda durmadın şaşkın,
Dost darında ilan edildin düşkün,
Gönül seni yakıp kül eden aşkın,
Ne ilmini bildin,ne duygusunu.

Beni koşturmuşsun kimin peşine,
Vefasız değmezmiş bu göz yaşına,
Gönül ömür geçti boşu boşuna,
Ne keyfini sürdün,ne sefasını.

Celal yurt kurulmaz el toprağına
Sanki ayaz vurmuş gül yaprağına,
Bağ bahçe kurmuşum sel yatağına,
Ne çiçeği gördüm ne meyvesini.