boş sandalyelerin deniz kenarında,
güneşin batışını izlemesinin hiç bir anlamı yoktur,
boyalarının dökülmesinden başka....
oraya getirenlerin kendileri gibi yalnız bıraktığı tahta parçaları,kimsesiz....
sadece hatıralara malzeme olmaktı suçları benim gibi....
yola neden buradan çıktım ben de bilmiyorum,
kaç kişilik yer ayırttığımı hatırlamıyorum artık,biletleri yırttım,attım...
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta