Ne Olur Yaradanım Şiiri - Kasım Kobakçı

Coşkunla akıyor, ruhum bedenimden,
Çok sevdiğim belli bak, bakışlarımdan,
Yakarışlar ediyorum, o an peşinden,
Ne olur yaradanım, yine döndür bana...
*
Bir gülüşün, cennetlere bedelmiş,
Yüce gönlün, seni bana yoldaş vermiş,
Beni yakan sana, duyduğum hasretmiş,
Ne olur yaradanım, sabır ver bana...
*
Umut dolu bir fidanın, sana benzeyenini ektim,
Sohbet edip, umutlarımı hep ona ilettim,
Fidanım kurudu ama, ben inançla bekledim,
Ne olur yaradanım, onu tekrar dirilt bana...
*
Açan çiçeği bile, o zaman senden bilirim,
Her sabah erkenden, sana doğru giderim,
O çiçek senindir ve ben onu çok severim,
Ne olur yaradanım, onu canlandır bana...