NE OLUR KOKLA BENİ NERGİSLERLE BERABER…
Bütün inadıma rağmen;
İte kalka gelmiştim dünyaya.
Her yer kan revan içinde,savaş meydanı sanki.
Ağlamamak için kendimi tuttum ama nereye kadar?
İnsanın doğasında mı vardı ağlamak,
Ya da neye ağladığımı bilmeden,
Boşaltıverdim göz pınarlarımı.
Göz merceğim sıyrıldığı zaman göz yaşlarımdan,
Karşımda onu gördüm.
O kimdi?
O bir melek miydi,yoksa insan mı?
Kanının bir parçası mıydım,yoksa canının.
Kocaman elleri vardı,belki de kanattılar onlar.
Koynuna bastığı zaman beni,
Hayatın anlamını anladım işte o an.
Bilim adamlarının savunduğu kimyasal bağdan da öte bir şeydi bu;
Beni ona,onu bana, beni hayata bağlayan.
Koynuna iyice sokuldum,
Eğer sökmüş olsaydım konuşmayı;
Bağırırdım çığlık çığlığa annem, annem, annem diye.
Öylesine derin bir uykuya dalmışım ki;
Ya da kucağından hiç bırakmadın ki sen beni,
Seneler nasıl geçti anlamadım.
Büyüdüm, adam oldum güya.
Sana laf söyler oldu dilim.
Her şeyin en iyisini ben bilirdim.
Artık, adamdım ya.
Seninse sıcaklığın hiç eksilmezdi bana,
Yine yemeğimi yapar,bıraksam ağzıma katar,
Yine üstümü örter,uykularını böler,
Yine, ağlardın benim için gizli gizli
Dünya tersine mi dönmüştü ne?
Ben doğarken ağlamıştım,
Ama sen ömür boyu ağladın benim için.
Ağarttın saçlarını.
Yıprattın bedenini.
Ne zordu bu görev böyle annem?
Bense anlamakta zorlandım kıymetini.
Şimdi mezarının başında,
Ellerimde, en sevdiğin çiçeklerden bir demet nergis
Affettirmeye çalışıyorum kendimi sana.
Sen,toprağın koynundasın şimdi
Ben ise senin koynunu arıyorum hala.
Alışamadım yokluğuna
Ne olur bu kazık kadar adamı, tekrardan al koynuna
Ne olur kokla beni nergislerle beraber…
Emine ÖZBAKIR 07.04.2007 /ANTALYA
Emine ÖzbakırKayıt Tarihi : 7.4.2007 13:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Konu kutsal olduğu için Annelere şiir yazarken duygu fırtınasına yakalanmamak elbette mümkün değildir. Bu yoğun his tufanı içinde sayısız şiirler yazıldı ve dünya durdukça yazılmaya devam edecektir. Ancak hepimizin ortak bir görüş etrafında bütünleştiren bir gerçek vardır: O da şudur:
O kusursuz meleği eksiksiz anlatabilecek bir şiiri, ne bizden öncekiler yazabildi, ne biz yazabiliyoruz, ne de bizden sonrakiler yazabilecekler... Bu gerçeği hepimiz biliyoruz. Bu gerçeği bile bile, bu kutsal konu için eline kalem alan her kardeşimi tebrik ediyor sonsuz başarılar dileklerim ile o kalemi elinize almanızı ve bu şiirin yazılmasını sağlayan annenizin (inşallah şu an hayatta ise) mübarek ellerinden sevgi ve saygı ile öpüyorum.
Hakk'ın rahmetine kavuşan annelerimizin elini ise şu anda bizim yerimize zaten melekler öpüyor.
Öncelikle böyle kutsal bir konuya ilgi çekmek için şiir yarışması düzenlediği için: http://www.antoloji.com sitemize ve Ümraniye Belediyesi Başkanlığına teşekkür ediyor ve şükranlarımı sunuyorum. Bu organizasyona emeği geçen bütün kardeşlerime teşekkür ediyorum.
Benim gönlümdeki duygu: Anneler üzerine yazılmış her şiir zaten birinciliği daha yazılırken kazanmış bir şiirdir.
Bu yarışmada görev alan jüri üyelerine başarılar diliyorum.
Ben bu organizasyondan, http://www.antoloji.com'un alnının akı ile çıkacağına, Jürideki sayın üyelerin bu konuda en titiz bir şekilde görev yapacakları inancını taşıyorum.
Birkaç konudaki düşüncelerimi belirttikten sonra bu şiiriniz için yorumum:
ANNE konusunda yazılan her şiir daha yazılırken birinciliği hakketmiştir.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bir şiir olmuş. Başarılarınız daim olsun.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum..
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
hoş dizelerele deolu dolu yüreğine sağlık.
kutlarım.
saygı ve sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (2)