Gitme Şiiri - Burhan Güler

Gitme

Gitme,
bir yol eksilir omuzlarımdan,
bir sokak susar çocuk sesine,
bir martı yarım kalır uçurumda.

Gitme,
giden her şey biraz da ülke olur,
bir yangın yeri,
bir direniş türküsü,
bir sevgilinin avuçlarında unuttuğu sıcaklık gibi.

Biliyorum,
gitmek bazen kalmaktan daha onurludur,
ama sen gidersen
bu şehir kime tutunur,
bu rüzgâr kimi sever alnından?

Kal,
bir şiir gibi kal,
yırtılmış afişlerdeki umut gibi,
ölü bir yıldızın ışığı gibi geç kal ama kal.

Gitme,
çünkü ardında kalan her şey
biraz eksilir gölgesinden.
Bir sandal susar denizin ortasında,
bir kuş
yarım kalır uçmakla düşmek arasında.

Gitme,
bu şehir zaten yorgun,
duvarları pas tutmuş bir sessizliktir.
Bir adın vardı,
ben onu tutunmak sanmıştım.

Şimdi,
her sabah yıkanırken yüzüm,
su bile soğuyor ellerimde.
Her şey gidene benziyor artık;
sözler, yollar, aynalar…

Gitme,
çünkü gidersen
bir ses eksilir içimde,
ve ben,
susmanın ağırlığını
taşımayı unuturum belki.

Burhan Güler