Ne Olur Dön Şiiri - Ahmet Yusuf Yılmaz

Seni üzmeye çok fırsat buluyorum biliyorum.
Ama ne yapayım?
Sessiz kalmana dayanamıyorum.
Bağır, çağır, kavga et benimle,
Kavganı bile özlüyorum,
Ne olur bir şey söyle!
Bir lahzacık muhatap kabul et beni.
Öyle kenar köşede durma,
Kafamı duvarlara vur.
Kafamı duvarlara vurasıya seviyorum seni.

Çok yalnız kaldım sensiz,
Çok eksik kaldım, çok yarım…
Birden gelince sebepsiz canım, cananım,
Bari dedim, dile dökeyim derdimi.
Beni görüp susacağını bilseydim eğer,
Tutmaz mıydım şu lanet olası çenemi?

Seni seven,
Seni üzecek kadar aciz olabiliyormuş meğer.
Gururumu aynada görünce anladım.
İşte ben de o acizlerden biriyim,
Allah aşkına dön de hesap sor bu acizden.
Gururum gönlüme sınır çiziyor,
Seni üzmeme fırsat veriyor,
İnanır mısın, ben de bıktım bu tacizden.
Benim seni üzmeme fırsat verme ne olur…

‘’Niye geldin?’’ diye sormak istedim,
Senden bir kelam daha duymak istedim,
Halbuki; biraz daha sabretsen benim sözlerime,
Seni ne kadar sevdiğimi söyledim, yine görmedin…
Çok yorgunum,
Çok doluyum anlasana!
Seni, hem gelmeni,
Hem gitmeni isteyecek kadar özledim.

Dengem bozuldu.
Koş, yetiş imdadıma!
Koş, yetiş bu acizin feryadına!
Sevgimden şüphe etme ne olur?
Seni şüphe edilmeyecek kadar çok seviyorum.
Bir şey demeyecek misin şu aciz hayranına?

Kaçma, gitme ne olur…
Çok yorgunum, çok doluyum…
Seni görünce elim ayağıma dolanıyor,
Gönlüme mukayyet olmak çok güç.
Yalvarırım bir şey söyle,
Bakma bana öyle.
Azıcık fırsat ver şu aşığına…

Öylesine yoktun ki dünyamda;
Çok yalnız kaldım ben sensiz,
Ne yaparım ben sensiz?
Dön Allah aşkına!

‘’Varlıksa senin varlığın,
Yokluksa senin yokluğun…’’ diye yalan söyledim ben sana.
Yokluğuna dayanamıyorum.
Bu yalandan ötürü kin tutma bana,
Affet beni ne olur…

Dostluksa dostluk,
Aşıksa aşık,
Her halimle yanındayım.
Kovma beni yanından,
Kıvrılıp yatarım köşede,
Zararım dokunmaz.
Susarım, vallahi susarım!
Açmam o lanet olası çenemi bir daha.
Yeter ki sen dön bana!

Yazdığım bütün şiirler yerin dibine batsın,
Ben sadece senin varlığını istiyorum.
Senin gitmene dayanacak yürek yok bende,
Takat yok, dermanım yok anlasana!
Ne olur bana bunu yapma.
Sen seninlesin, ben sensizim,
Sensizliğin ne olduğunu,
Bir tek sensiz olan bilir.
Seni çok özlüyorum…
Seni hep özlüyorum…
Sesini, şefkatini,
Gözlerini, sana ait ne varsa,
Her bir şeyini özlüyorum…
DÖN!