Borçluyum sana anne,
Koca bir özür borçluyum.
Dağları yıkarım diye çarptığım kapıdan,
Artık girmeye korkuyorum.
Sana, karşı çıktığım sabahlardan,
Karanlığa girdim mahçubum.
Yorgunum anne, çok yorgunum,
Düşenceli ve endişeliyim.
Kanadının altından uçtuğum gün kadar,
Artık asi ve mağrur değilim.
Üzgünüm anne, üzgünüm,
Sana vaadettiğim sözleri
tutamadığım için güçsüzüm.
Biliyormusun?
Artık ağlıyorum anne.
Korkmuyorum, biri görecek diye.
Tutmuyorum gözyaşlarımı,
Akıtmıyorum artık içime.
Haykırıyorum! gücüm yettiğince.
Ben yanıyorum gençliğime....
Tut elimi be anne.
Son kez tut, anne yüreğinle.
Ama, sakın bana...
'Sana söylemiştim ' deme.
'Olsun güzel kızım ' de,
'Canın sağolsun' de,
' Ben hep senin yanındayım' de,
De anne Güzel şeyler söyle...
Üşüyorum, çok üşüyorum anne,
Eskisi gibi ört üstümü gene.
Ne olur! ama ne olur! anne;
Yenilgimi vurma yüzüme.......
Anneme......
28/12/06
Kayıt Tarihi : 19.2.2007 22:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nalan Şengül](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/02/19/ne-olur-anne-yenilgimi-vurma-yuzume.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!