Ne olur ağlama insan kalan yanım
Tek beyaz nokta olsan da
Sonsuz siyahın ortasında,
Her gün biraz daha çökse de
Hayatın ağır yükü omuzlarına...
Ne olur ağlama insan kalan yanım
Üç kuruşa muhtaç edilmiş olsa da ellerinin emeği
Uykusuz ve umutsuz bırakılsan da
Ve kaşıkla verdikleri
Kepçesiyle geri alınsa da senden...
Ne olur ağlama insan kalan yanım
Silen çıkar bir gün mutlaka
Gecelerimizi kızıla boyayan göz yaşlarını.
Sevmeyi öğrenir eksik bırakılmış yüreğim
Ve öğrenir yeniden gülmeyi
İnsan kalan yanım...
2003
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 21.9.2005 00:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (7)