savaş sonrası dirilen
yaralanmış
aşklar adıyorum sana
zamanın gizinde unutulmuş
kaybolmuş tanrılarla
sularında nilüferlerin süzüldüğü
yeşilini
kimsenin bilmediği
gözlerden
Eos’un elinde yıkanmış
şafaklar
Selene’den çalınmış ay ışıkları
ve Moirolardan saklı
uzak bir lir eşliğinde
Eolus’un rüzgârıyla
bir yaşam akacak yurduna
ne olur iyi bak
ben Epimetheus kadar acizim
Pandoranın kutusunda elim
umutta çoktan dağılmış
sıkıntıyla kederle
ölümlü kürenin
soğuk yüzüne
gözlerimdeki inci
Eros’un sadağındaki
son giz
belli belirsiz
aşk-pandora-
emanet ediyorum sokağına
ne olur ağla
içdenizlerine doğru…
Kayıt Tarihi : 28.6.2006 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
emanet ediyorum sokağına
çoook güzel..her mısra doğurgan..
TÜM YORUMLAR (1)