Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Yavru vatanım eyvah düşmüş uşak eline
Olur olmaz konuşur sahip çıkmaz diline
O toprağın bedeli bak yüklenir beline
Açmayacak gülleri derme sakın ne olur.
Toplumun önemli bir yarasına parmak basmışsınız. Şairler, sadece aşk ve sevgi şiirleri yazmazlar. toplumun bir bireyi olarak üstlerine düşen görevler ve sorumlulular vardır. siz, bu sorumluluk bilinci içinde, çok anlamlı eserlere imza atıyorsunuz.. bizlere de saygı duymak düşüyor.
Asker yoluna kahpe mayın döşeyenlere
Af ile suçlarını silme sakın ne olur
Camimiz duvarına pislik işeyenlere
Sınır boyumuzu da verme sakın ne olur.
Aldın tüm aydınları haklı haksız demeden
Faşizanca çoğunu öldürdün düşünmeden
Bölücülüğü açtın aynı halkız demeden
İhanetle ortamı germe sakın ne olur.
Yavru vatanım eyvah düşmüş uşak eline
Olur olmaz konuşur sahip çıkmaz diline
O toprağın bedeli bak yüklenir beline
Açmayacak gülleri derme sakın ne olur.
Siyonizme ödünle onun önünde değil
Vatanıma can veren şehit önünde eğil
Bu yanlış hesaplara düşüp eyleme meğil
Puşta kırmızı halı serme sakın ne olur.
Güzel bir şiir hocam
şehitlerimizin ruhu şad olsun
kaleminiz susmasın.
kalem ucu sürtmeden hep böyle yazssın dileğim ......tüm duyarsızlıklara inat....
müzeyyen başkır
çok duyarlı bir sesleniş serinin en güzeli olmuş tebrikler fath demir
duyarlı bir sesleniş içinde vatanı için yüreğinden feryatlar yükselmiş bir şair.umarım feryadınız duyulur efendim.
ve yürekten destekliyorum.tam puan+ant saygı ve hürmetle
Duyarlı yüreği kutluyor saygılar sunuyorum ellerinize, yüreğinize sağlık.
Asker yoluna kahpe mayın döşeyenlere
Af ile suçlarını silme sakın ne olur
Camimiz duvarına pislik işeyenlere
Sınır boyumuzu da verme sakın ne olur.
Aldın tüm aydınları haklı haksız demeden
Faşizanca çoğunu öldürdün düşünmeden
Bölücülüğü açtın aynı halkız demeden
İhanetle ortamı germe sakın ne olur.
Yavru vatanım eyvah düşmüş uşak eline
Olur olmaz konuşur sahip çıkmaz diline
O toprağın bedeli bak yüklenir beline
Açmayacak gülleri derme sakın ne olur.
Siyonizme ödünle onun önünde değil
Vatanıma can veren şehit önünde eğil
Bu yanlış hesaplara düşüp eyleme meğil
Puşta kırmızı halı serme sakın ne olur.
çok güzeldi yüregine sağlık tebrik erderim güzel bir emek hoş lezetler bıraktı
Ne demeliyim. Her dörtlüğü yürekten tasdikliyorum ve alkışlarımla kutluyorum Bilal Bey.
Yürekten kutluyorum.Şiir toplum içindir. En anlamlı
mesajları veriyor şiirleriniz.Sevgimle...
Asker yoluna kahpe mayın döşeyenlere
Af ile suçlarını silme sakın ne olur
Camimiz duvarına pislik işeyenlere
Sınır boyumuzu da verme sakın ne olur.
Aldın tüm aydınları haklı haksız demeden
Faşizanca çoğunu öldürdün düşünmeden
Bölücülüğü açtın aynı halkız demeden
İhanetle ortamı germe sakın ne olur.
Yavru vatanım eyvah düşmüş uşak eline
Olur olmaz konuşur sahip çıkmaz diline
O toprağın bedeli bak yüklenir beline
Açmayacak gülleri derme sakın ne olur.
Siyonizme ödünle onun önünde değil
Vatanıma can veren şehit önünde eğil
Bu yanlış hesaplara düşüp eyleme meğil
Puşta kırmızı halı serme sakın ne olur.
Yüreğinize sağlık........saygılarımla..
Bu şiir ile ilgili 32 tane yorum bulunmakta