sis çökmüş mavi göklere
gül açmaz gönül susmaz olmuş
sorar bizlere
bu güneş neden solmuş
gün kalsın karanlık dehlizlerde
aşka adanan saplantılı bir boşlukmuş
farkındalık yaratır belki yüzlerde
denilmesin sonradan yolunu bulmuş
irkildik surata çarpılan gerçeklerle
yaz günü üşüten hasretlik buymuş
amaç gizlemekti aşk hilesini perdelerle
oysa meczup bile duymuş
sahiplenmek yetkisiz kalır sözlerde
mertlik hazinesi soyulmuş
ipucundan eser yok gözlerde
olay sonrası deniz durulmuş
gün aydın ışıl ışıl şimdilerde
gökte tek parça bulut bile yokmuş
yerçekimine yenik düşen pus sayesinde
burunların ucu görünmez olmuş
sevgi yok olmaz gönüllerde
sadece biraz yorgunmuş
belli ki emin ellerde
bu halde özgürce uçuyormuş
Kayıt Tarihi : 1.6.2015 08:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Recep Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/01/ne-olmus-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!