Düşünmeden gitti yokluğunu bırakarak
Rengide onunla gitti penceremin
Bakasım yok evlere, sokağa
Tat yok, hislerim komada
Bitti işte o güzel anlar
Hiçbir pencere düşünmüyor artık sevdayı
Hiçbir pencere onun gibi bakmıyor.
Gün, ay, yıl ve saatten soyutlandım
Ah nasıl ruh gibi kaldım
Kaldım ben; nereye gitsem peşimde yanlızlık
Nereye gitsem utkumu yitiriyorum
Başımın üstünden uçan sesler mızrak gibi
her yönden
Bu günki halim bu benim
Bu günki halimin dünü yok
Üç kutsal mum yanıyor odamda
Ben yokum gölgem var
Ey gölge, beni ona götür
Tavır yapma bana, beni anla
Beni götür bırak orda...
M.Y.
Kayıt Tarihi : 19.6.2021 01:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yaman 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/19/ne-olduysa-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!