Ne Oldum Deme Ne Olacağım De

Asil atalarımız derki, başa bakma sona bak!
Husumet tohumlarını kökünden çek yak!
Ömür miadın bitinceye dek,
Babayiğit ol başın dik, alnın olsun ak!

Ne oldum deme ne olacağım de!
Sen sen ol, her daim helalinden ye!
Yaptıkların dokunursa Gayretullah’a
Düşersin birden bire esfele safiline.

Tefekkür edersen, anlarsın ki sen bir hiçsin.
Fikri güzel, gönlü güzeller seni dostluğuna seçsin.
Rahmani yollarda hummalı çalış çabala ki,
Kör şeytan senle uğraşmaktan vazgeçsin!

Bildiği ile amel eden veli zatların
önünde, otur diz çök!
Kemlik ve çirkinlikleri doldur gönül kovasına dök!
Aman ha aman, husumet fidanlarının can suyunu verme!
Var gücünle sökebildiğin kadar kökünden sök.

Geçen geçmiş, olan olmuş, biten bitmiştir.
Atını alan Üsküdar’ı çoktan geçmiştir.
Nedamet duyup. ekmeği elinden alınmış çocuklar gibi ağlamazsan,
Demek ki şeytan seni, kendine dost seçmiştir.

Canı gönülden nedamet duymak, cennetin miftahıdır.
Rahmani yollarda, hayırlı amellerin en bereketli siftahıdır.
Yerin göğün sahibinin sofrasındaki taamların lezizliği ise,
Sen yaşadıkça, asla ve asla unutulamayan iştahıdır.

Allah peygamber aşkına, kendine çok fazla güvenme!
Bir katre haram sudan yaratıldığını, hiç unutma!
Gözü kara, mert oğlu mert, yiğit oğlu yiğit ol!
Boğulacak olsan bile, namertlerin köprülerinden geçme!

Ne kadar maharetli olursan ol, ömür miadın bitecek!
Amelinle kalacaksın baş başa, sevdiklerin birer birer gidecek!
Yaşarken, hak ile batılı ayırmamışsan birbirinden,
Zebaniler senle, sıkı fıkı dost olup, el ele kol kola yürüyecek.

Zenginliğin, şan ve şöhretin, hiç bir işine yaramayacak!
Uğrunda ölüme gittiğin hiç kimsenin, faydası olmayacak!
Yaşarken, uhuvvet dağlarında, muhabbet fedaisi olmamışsan,
Fani dünyadaki şatafatlı hayatın, seni kurtarmayacak.

Yapılması gerekenleri işin kolayına kaçmadan yapmışsan,
Sadece ve sadece, din gününün sahibi olan Allah’a, tapmışsan,
Cennettir yerin unutma! sevin sevinebildiğin kadar,
Şanı çok yüce Yaratanı her şeyin üstünde tutmuşsan,
09/Kasım/2017