Ne oldum Şiiri - Eda Ateş

Doğdum
Bebek oldum
Yıl geçti çocuk oldum.
Rüzgar gülümün peşinden eserken,
Düştüm dizlerim kanadı, ağladım,
Acı doldum...
Büyüdüm okullu oldum.
Duvarlar, arkadaşlarım benden büyüktü,
Korktum...
Okudum adam oldum.
Eş oldum anne oldum...
Kimi zaman gözümde yaşlar,
Yüzümde pembe tebessümüm,
Birilerinin dostu oldum.
Bir benim dostum olamadı insanlar,
Onlar anlattı ben hep sustum...
Yazılmışları yaşamışlıkların dışında,
Bir hayat için düşündüm durdum...
Bir ışık gördüm tünelde,
Ona koştum.
Umutlandım,coştum...
Bir el hareketi ile vaz geçtim ondan,
Yine karanlık oldum...

(17.09.2007)